Nie minął miesiąc od wybuchu powszechnej paniki wywołanej użyciem nowej broni molocha. Marne pozostałości ludzkości uciekały z północy, kierując się w "bezpieczniejsze" miejsca. Wielu przepadło próbując, a ci którym się udało rozsiewało opowieści potęgując wszechobecny strach. Nikt dokładnie nie wie w jakie sposób maszyna chce nas wyplewić. Niebo na północy rozświetlają wybuchy, sytuacja z każda chwilą staje się gorsza. Ludzkość po raz kolejny jest na skraju zagłady....


Dwóch mężczyzn przemierzało pustkowia. Słońce skłaniało się ku horyzontowi, a wieczorny wiatr szumiał w sczerniałych gałęziach pozostałych, napromieniowanych drzew. Kończył się kolejny dzień walki o przeżycia w post-apokaliptycznym świecie. Czas przygotować się na noc, podróżowanie po zmroku było zbyt niebezpieczne.
Gdy dwaj wędrowcy zaczęli przygotowania do nadciągającej nocy na północnym horyzoncie pojawił się ciemny kształt. Coś lub ktoś się zbliżał.

Blood:
Gannicus, jeden z dwójki mężczyzn był wysoki i miał długie włosy, był od urodzenia gladiatorem.
Zaniepokojony całą sytuacją wyjął swoje oba miecze i przygotowując się do walki spojrzał (http://kostnica.eu/roll/513e0bc01ac5c/) w stronę potencjalnego zagrożenia.

Odległość była zbyt duża dla oczu wojownika z Hegemoni. Jedyne co był w stanie dostrzec, było to że zbliżający się cień najpewniej był grupą ludzi. Kształt kierował się w stronę bohaterów. Słońce częściowo już zniknęło za horyzontem.

-Co robimy gladiatorze?-zapytał Crow. Był człowiekiem znikąd. Sierotą nie znającą swojego imienia. Wychował się samotnie, mimo to nie był głupi, jak na dzisiejsze standardy był osobą wykształconą i inteligentną, jednak przede wszystkim był świetnym strzelcem i tropicielem. Jego wysoką i drobną sylwetkę otulał długi, poszarpany, oliwkowy płaszcz, ułatwiający kamuflaż. Promienie zachodzącego słońca zbyt raziło aby był w stanie dokładnie rozpoznać kształt, jednak był niemal pewien, że były to sylwetki ludzi - nie wiem czy nie powinniśmy zniknąć nim przybędą

-Może masz rację- powiedział Gannicus chowając jeden z mieczy i obracając się w stronę przyjaciela. -ale pamiętaj że zawsze jestem gotów do walki.

Wędrowcy pośpiesznie zebrali rzeczy i zatarli ślady po czym schowali się w pobliskim rowie. Po dłuższej chwili oczekiwania zapadła ciemność. Wkrótce zauważyli grupkę około ośmiu osób. Byli poszarpani i wyglądali na zmęczonych, trzech z nich dzierżyło pochodnie rzucające złowieszcze cienie na okolicę. Jedynie dwóch miało broń palną, pozostali uzbrojeni byli w pałki i kije. Na ten widok bohaterom nasunęły się myśli o uchodźcach z północy, jednak nie było 100% pewności czy nieznajomi faktycznie nimi byli.

-Co robimy?- zapytał ściszonym głosem Gannicus osuwając się na dno rowu. -Może przeczekamy aż przejdą? Chociaż z drugiej strony nie wyglądają zbyt groźnie- Mówiąc to lekko się uśmiechnął i wysunął powoli miecz.

Crow ostrożnie wychylił się aby dokładnie przyjrzeć się przechodzącej grupie
-Mają przewagę. Nie mamy szans w zwarciu. Nie zdążysz nawet do nich dobiec, a ja poza łukiem nie mam już amunicji.
Mówiąc to dokładnie przeliczył pozostałe strzały.


Gwałtowny nieludzki ryk wypełnił okolice przerywając rozmowę bohaterów.

Wielki ciemny kształt biegł na skraju światła pochodni z każda sekunda zbliżając się do grupy wędrowców. Cokolwiek to było, nie miało pokojowych zamiarów...